മറന്നുപോയ ഭൂതകാലത്തില് നിന്നുള്ള ഒരു സ്നേഹിതനെ
ഇന്നലെ വഴിയില് വച്ച് കണ്ടുമുട്ടി.
ഇപ്പോളെന്ത് ചെയ്യുന്നു, പഴയ കാമുകി, വീട്ടുകാര്യങ്ങള്, പിന്നെ......
ചോദിക്കാനനവധിയുണ്ടെങ്കിലും ഒന്നും ചോദിക്കുന്നില്ല.
മനസ്സിന്റെ ഭിത്തിയില് വരച്ചിട്ടിരുന്ന നിറമുള്ള ചിത്രങ്ങളൊക്കെ മായിച്ചുകളഞ്ഞ
ആ കൈപ്പാടുകള് ആരുടേതാണ്.
തൊണ്ടയില് വന്ന ഒരു ചോദ്യം വിഴുങ്ങി
വെറുതെ ഒരു നോട്ടം മാത്രം, നോക്കി ഞങ്ങള് രണ്ടുവഴിക്ക് പിരിഞ്ഞുപോകുന്നു.
ചോദിക്കാനാഞ്ഞ ചോദ്യം മാത്രം തൊണ്ടയിലിരുന്നു കുത്തുന്നു.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
7 comments:
ഇതു സംഭവ്യം.
രേവതി നത്ഷത്ര കുലത്ര ഭുതകാലാ വര്ത്തമാനാ..
:)
ഭൂതകാലത്തിന്റെ ഒരു പ്രശ്നമാണത്. അതിന് ഭൂതകാലം മാത്രമാകാനേ കഴിയൂ..വര്ത്തമാനത്തിന് ഭൂതമാകാം, ഭാവിക്ക് വര്ത്തമാനവും ഭൂതമാകാം. ഭൂതത്തിന്റെ കാര്യം കഷ്ടമാണ്. ജീവിച്ചിരിക്കുന്നവരുടെ മരണങ്ങള് പോലെ അത്, അതേ തൊണ്ടയിലിരുന്നു കുത്തും..
after all, choice is a relative term ;)
ചില ചോദ്യങ്ങള് മുരടിച്ചുപോകും...
അതു വളരെ കഷ്ടം തന്നെയാണ്, അല്ലേ?
മാഷെ മുന്പൊരിക്കല് ഇവിടെ വന്നുപോയിരുന്നു. ഇപ്പോള് ആദ്യപ്പൊസ്റ്റുകള് മുതല് വായിച്ചു.
വളരെ നല്ല എഴുത്ത്. അഭിനന്ദനങ്ങള്.
ആ ആദ്യം കിടക്കുന്ന കഥ ഒന്നു റീപബ്ലിഷ് ചെയ്തു നോക്കൂ. പറഞ്ഞ രീതിയില് പുതുമ ഇല്ലെങ്കിലും അര്ഹിക്കുന്ന ശ്രദ്ധകിട്ടിയില്ല ആ കഥക്ക്.
നല്ല എഴുത്ത്! വായിക്കാതെ പോയി..
Post a Comment